|
|
- TangBadVoice หวัดหรือหวิด 歌词
- TangBadVoice
- เพลง: หวัดหรือหวิด
ศิลปิน: TangBadVoice
ในขณะที่กักตัวกันนะคะ
ให้สังเกตอาการตัวเองอย่างสม่ำเสมอ
โดยทั่วไปจะเริ่มจากการไอ
แล้วก็มีนํ้ามูก
แล้วก็มีไข้อ่อน
กักตัว 14 วัน
ช่างน่าเสียดายงานแคนเซิลไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
กักตัว 14 วัน
ช่างน่าเสียดายงานแคนเซิลไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
หรือว่า***ติดนี่***เป็นหวัดหรือว่าโควิด
วิกลจริตวิตกจริตหรือว่า***ผิด
เข้าวันที่สิบเช้ามาก็บิดเข้าดู Netflix
ดูปรสิตดู politics กินชีวจิตไม่น่าจะติด
อ๊ะฮัดชิ่วไข้สูงลิ่ว
ฉี่ไม่ออกหรือว่า***เป็นนิ่ว
หัวหมุนติ้ว***เอ๊ยหรือว่านี่มันเป็นอาการ
อันนึง***ควรไปเปิดกูเกิ้ล
ไปหาดูเพิ่มเซิชไปอันแรก
เจออาการแรกเริ่มคือไอแห้งๆ
แต่ถ้าเป็นเพิ่มเข้ามาต้องดูว่าเป็นแกล้งๆ
เพราะแค่เป็นหวัดรึเปล่า
***เป็นรึเปล่า หรือว่าที่***ไข้ขึ้น
มันเป็นเพราะข่าว
ไปกินนํ้าเปล่านั่งลงคุกเข่า
วัดไข้ในห้องไม่เป็นนี่หว่า
หรือว่า***ติดนี่***เป็นหวัดหรือว่าเป็นหวิด
วิกลจริตวิตกจริตหรือว่า***ผิด
วันที่สิบเอ็ดตื่นมาแล้วบิดแล้วดู Netflix
ดูพรหมลิขิตกินมายเซฟติค
ฟังเพลง Brassac ไม่น่าจะติด
***ควรกินนํ้าอ้าวนํ้า***หมด
ไม่เหลือซักหยดมันถึงกำหนด
เลยต้องรับบทคนกล้าเดินไปที่ลิฟท์
***ยืนจ้องลิฟท์แล้วใจมันหม่น
จะกดชั้น 1 ควรใช้นิ้วชี้นิ้วกลาง
นิ้วกลางหรือก้อย
หรือว่าไวรัสมันจะไม่ตื่นถ้ากดแบบค่อยๆ
ต้องค่อยๆกด
กดไปซะแรงเลยโดนนิ้วสดๆ
กดแอลกอฮอล์แต่แอลกอฮอล์หมด
ไวรัสกระจายตัวไวรัสกบฎแน่
หรือว่า***ติดนิ้ว***โดนลิฟท์นิ้วชี้โควิด
นิ้วที่ไปจับขวดพลาสติก
จับโทรศัพท์อิเล็กทรอนิกส์ด้วย
กักตัว 14 วัน
ช่างน่าเสียดายงานแคนเซิลไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
กักตัว 14 วัน
ช่างน่าเสียดายงานแคนเซิลไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
วันที่สิบสองหรือว่า***ติดคิดแล้วสยอง
ประสาทสมองไม่ตอบสนอง
ไม่กล้าผยองไม่กล้าจับของ
กินปลากระป๋องวันนี้นํ้าหนักลงวันนี้ดูผอม
เอ๊ะเมื่อวานที่กดลิฟท์
***ล้างไปนิ้วเดียวแต่***ใช้ไปสอง
เมื่อวาน***ล้างนิ้วกลางผ่านผ่าน
แต่***ขัดนิ้วชี้จนด้าน
***ไปจับอะไรในห้องไว้บ้าง
***จะเป็นบ้า***จับที่หน้าไปแน่
เช็ด***ให้หมด
ถ้าโควิดเข้าห้องมันจะเกินต้าน
ต่อด้วยถูบ้านพื้น***มีเสี้ยน***ถูจนด้าน
เดินไปซักม่านอยู่ตรงไหนบ้าง
หรี่ตาหาไวรัสหรือมันวิ่งพล่าน
กักตัว 14 วัน
ช่างน่าเสียดายงานแคนเซิลไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
กักตัว 14 วัน
ช่างน่าเสียดายงานแคนเซิลไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
วันที่สิบสามคิดถึงการถ่ายหนัง
อยากลงสนาม
โควิดมันหยามช่างน่าเกรงขาม
รูปทรงก็น่ากลัวกลมๆหนามๆ
เริ่มเกิดคำถามวันนี้หรือพรุ่งนี้
***จะโดนหาม
อยากกินข้าวหลามกินแต่ข้าวสาร
อยากกินของหวานกับเดินสยาม
วันที่ 14 วันนี้ออกบ้านได้อย่างปกติ
ต้องซื้อบะหมี่ต้องซื้อแป้งจี่
ต้องไปซื้อไข่ควรงดบุหรี่
กดลิฟท์โคตรสบาย
ครั้งที่แล้วพลาดแต่***โปรแล้วไอ้***
ปุ่มลิฟท์อันตรายแต่ครั้งนี้ไม่เป็นไร
***ฉีดแอลกอฮอล์****จะได้รู้
สภาวะของคนในอันตราย
ลิฟท์เปิดเจอยาย
ฮัดชิ่ว
นํ้าหมากยายกระจาย
โอ๊ย***
นํ้าลายมี texture ขนาดนี้
***ละงงสรุปว่ายาย
เพิ่งจามหรือยายเพิ่งปาทรายวะ
กักตัวอีก 14 วัน
แต๊งกิ๊วยาย***ต้องเสียอีกกี่พัน
Mask ***อะเหลืออีกกี่อัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
กักตัวอีก 14 วัน
แต๊งกิ๊วยาย***ต้องเสียอีกกี่พัน
Mask ***อะเหลืออีกกี่อัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
กักตัวอีก 14 วัน
แต๊งกิ๊วยาย***ต้องเสียอีกกี่พัน
Mask ***อะเหลืออีกกี่อัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
|
|
|
|
